
In gesprek met...
Tobias Wenting
Kleinkunstenaar
.webp)
Tobias speelt op zaterdag de Sint-Jan plat
Peter en de Wolf is een voorstelling voor jong en oud. Opa’s en oma’s, ouders en kinderen: iedereen vindt het leuk. En kleinkunstenaar Tobias Wenting, de meeslepende verteller maakt dat je dit muzikale verhaal nooit meer gaat vergeten. Op naar de Sint-Jan dus voor een geweldige voorstelling voor de hele familie. Inclusief opa en oma! De voorstelling begint op zaterdag 15 februari om 16.00 uur.
​
“Peter en de Wolf is een geweldig, tijdloos verhaal. Het gaat al generaties lang mee. Het heeft veel spanning, sensatie en humor. “Het is een grappig stuk dat je helemaal meeneemt”, vertelt Tobias. Peter is een avontuurlijk kind. Hoe mooi is het dat zo’n kind van alles beleeft. Veel kinderen identificeren zich ermee. Er zitten bovendien prachtige karakters in het stuk, die het extra kleur geven. Voor een acteur is het een geweldig leuk stuk om te doen.” Tobias kan zichzelf helemaal uitleven, want hij speelt alle karakterrollen zelf.
Vertelkunst
Om Peter en de Wolf te spelen moet je niet alleen meeslepend kunnen vertellen, maar ook in de huid van al die personages kunnen kruipen. Tobias is daar een meester in. Hij heeft het stuk al vaker gespeeld. Ook met een ensemble, waarin ieder personage uit het verhaal is ‘verklankt’ door een eigen instrument. Als je een hobo hoort, bijvoorbeeld, hoor je de eend uit het verhaal. Zo is de klarinet de kat en de fagot opa. In de Sint-Jan verklankt een piano al die personages. Tobias: “De pianobewerking van Peter en de Wolf is echt heel erg goed. In een piano kun je alle personages ook goed naar voren toveren. Het enige verschil met een ensemble is dat je als toeschouwer de themaatjes, de melodie van elk personage moet onthouden, maar dat gaat heel gemakkelijk.”
​
De taal van Tobias
Wat het verhaal van Peter en de Wolf zo sterk maakt, zegt Tobias, is de zeer nauwe verbintenis tussen de tekst en de muziek. Dat is een twee-eenheid. “Het een kan niet zonder het ander.” De muziek helpt hem ook in de verschillende rollen te kruipen die hij speelt. “Ik hoef maar de muziek van een bepaald personage te horen en ik zit al in mijn rol”, zegt hij. ”De muziek schept de sfeer van elk karakter.”
​
Het verhaal en de muziek zijn voortdurend in wisselwerking met elkaar en vloeien in elkaar over. Dat vereist goed samenspel tussen Tobias en Lestari Scholtes en Gwylim Janssens, die hem begeleiden op de piano. Tobias moet de tekst steeds “om de muziek heen zien te krijgen”, vertelt hij. Muziek en verhaal moeten steeds goed op elkaar afgestemd blijven. In de tekst zitten daarom als hulpmiddel bepaalde ‘signaalwoorden’, waardoor Lestari en Gwylim precies weten, wanneer ze iets moeten inzetten op de piano. Tobias op zijn beurt begint zíjn teksten bij specifieke muziekfragmenten. “De muziek kan niet zonder de tekst en andersom gaat ook niet”, zegt hij. Aan die tekst heeft Tobias zijn eigen inkleuring gegeven, zoals een goede verhalenverteller dat altijd doet. Tobias: “De taal die gesproken wordt, is mijn taal, zoals ik die spreek. Hij is dus niet geforceerd hip of geforceerd ouderwets. Het is gewoon de taal van Tobias.”

Sfeer door kinderen
Peter en de Wolf moet je eigenlijk altijd spelen met kinderen erbij, zegt Tobias. Omdat kinderen helemaal opgaan in het stuk. Dat werkt aanstekelijk. Ook op volwassenen. “Het is heel fijn spelen als kinderen reageren op mijn spel en actief meedoen. Zonder kinderen kan ik die voorstelling niet goed spelen”, vertelt Tobias.
Het geeft energie, zoals ook een ruimte hem energie kan geven bij het spelen. Dat heeft te maken met de sfeer die een gebouw heeft en het gevoel dat je bij binnenkomst krijgt.
​
Ook een muzikant heeft dat. “Een schouwburg voelt anders dan een kerk of een fabriekshal. Vergelijk het met een gebouw waar een feest is geweest en waar iedereen naar huis is. Toch hangt daar nog steeds een sfeer van feest. Zo heeft een kerkgebouw bijvoorbeeld altijd een spirituele sfeer, ook als er geen dienst is”, legt Tobias uit. “De kunst is om een uitvoering overal overeind te houden. Je moet flexibel zijn voor de ruimte waar je speelt. Mijn leermeester Karel de Rooij (van het duo Mini&Maxi) zei altijd: ‘Een goede voorstelling werkt ook in een kantoorruimte met een tl-verlichting’. Je moet een voorstelling zo goed maken, dat hij altijd werkt. In elke ruimte. Op elke locatie. De meest onvoorspelbare factor is daarna, het publiek. Van tevoren weet je nooit hoe dat zal zijn.”
Veelzijdig kunstenaar
Tobias is naast kleinkunstenaar/theatermaker ook pianist en componist. Hij heeft onder andere Compositie voor Film en Theater gestudeerd aan het ArtEZ Conservatorium in Arnhem. Peter en de Wolf is niet zijn enige kindervoorstelling. Zo heeft hij ook het stuk Babar, de kleine olifant, met muziek van Francis Poulenc gemaakt. En De Schilderijententoonstelling, met muziek van Modest Moessorgski. Ook schreef hij de tekst en de muziek voor de cabaretvoorstelling Dwaalspoor. Wie meer over de veelzijdigheid van Tobias wil weten, kijke vooral op zijn site: www.tobiaswenting.com.
“Toen ik jong was, was Peter en de Wolf mijn eerste aanraking met muziek”, zegt Tobias tot slot. “Peter en de Wolf gaat verder dan ‘even een voorstelling bezoeken’. Het laat de kracht van kunst zien in zijn meest fijne vorm. Ik hoop dat zaterdag heel veel mensen komen.”
Tekst: Ton Schönwetter